Het is misschien wel een herkenbaar beeld: je rolt je studietijd door en je hebt af een toe een verdwaalde gedachte over je - nog ongedefinieerde - toekomstige baan en de bloeiende carrière die je daarmee begint. Tegen de tijd dat je dan echt aan de bak moet (die studieschuld betaalt zichzelf helaas niet terug), solliciteer je wat in het rond binnen je gekozen veld. En als je dan eenmaal een baan bemachtigd hebt op het competitieve slagveld dat zich na de universiteit voor je uitstrekt, ben je zo gelukkig en opgelucht (‘Yes! Ik hoef niet weer bij mijn ouders in te trekken!’), dat je niet gelijk de tijd neemt om na te denken over het geluk dat jouw nieuwe werk je brengt.
Zoeken naar geluk en voldoening
Ik had ongeveer een jaar nodig om aan mezelf toe te geven dat mijn werk als onderzoeker in de genetica mij niet gelukkig ging maken. Mijn vrienden praatten altijd zo enthousiast over hun werk, dat wilde ik ook. Dus moest er iets veranderen. Als je vrij specialistisch opgeleid bent lijkt het een hele moeilijke opgave om buiten je werkveld een baan te ambiëren. En dat staat nog los van de zoektocht naar wát je dan precies wilt gaan doen. Voor mij begon het met een duale aanpak, waarbij ik enerzijds in het rond solliciteerde om te kijken waar ik serieus werd genomen. Je komt zo nog eens in verrassende sollicitatiegesprekken terecht; een marketing onderzoeker is toch ook een type onderzoeker? Anderzijds begon ik me af te vragen wat mij écht geluk en voldoening gaf. Zo ging ik systematisch terug in de tijd om mijn studietijd af te tasten. Ik zocht naar momenten waarop ik opdrachten of werk niet kon laten liggen omdat ik het te leuk vond ermee door te gaan. Een voorbeeld is de data analyse in modelleringsprogramma’s die ik deed tijdens een stage. Hierbij kwam het meest naar voren dat ik analytisch erg sterk ben en heel resultaatgericht wil werken. Gooi daarbij in de mix dat mams en broerlief al in de IT werken, en het werd een logische stap om de IT te verkennen.
Calco biedt de oplossing
Ik was ontzettend blij dat Calco de mogelijkheid biedt om je te laten omscholen tot IT’er. Ik heb een brief geschreven, het assessment gedaan en een week later had ik een nieuwe baan. Inmiddels zit er alweer een jaar op en kan ik terugkijken naar één van de belangrijkste beslissingen van mijn leven. Het was doodeng om de zekerheid van mijn baan op te geven en ik vond het heel erg zonde om mijn biomedische kennis niet meer te gebruiken. Maar ik kan zonder enige twijfel zeggen dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
Ik ga met enorm veel plezier naar mijn werk, ik kan bijna niet geloven hoeveel ik heb geleerd het afgelopen jaar en ik sta versteld van mezelf. Dit werk past zo goed bij mij! Ik werk in een leuk en gemotiveerd team. Mijn team ontkrachtte ook meteen al mijn vooroordelen over IT’ers, want ze zijn jong, gezellig en níet allemaal man. Als DevOps engineer los ik elke dag problemen en vraagstukken op en lever ik elke twee weken concrete, bruikbare resultaten op voor gebruikers van onze applicatie. Daarnaast kan ik mijn creatieve ei kwijt in het vormgeven van onze webapplicatie en begin ik steeds meer een beeld te krijgen van waar ik heen wil en hoe mijn loopbaan eruit moet gaan zien.
Het is eng, maar meer dan 100% waard
Dus mocht je ook spelen met de gedachte om alles wat je kent achter te laten en een sprong in het diepe te wagen, dan kan ik dat alleen maar toejuichen, aanmoedigen en complimenteren. Het is eng, spannend en soms overweldigend, maar het meer dan 100% waard. Neem vooral contact met me op als je vragen hebt!
